1 |
ข้อได้เปรียบหลักของการใช้สารคอนทราสต์แบบออร์แกนิกที่เหนือกว่าสารคอนทราสต์ที่ใช้แกโดลิเนียมแบบดั้งเดิม (GBCA) ใน MRI คืออะไร
|
ความเป็นพิษต่ำ |
|
สารคอนทราสต์ที่ใช้แกโดลิเนียม (GBCA) ใน MRI มีข้อเสียคือความเป็นพิษสูง ซึ่งอาจก่อให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพ เช่น การสะสมในอวัยวะต่าง ๆ หรือปัญหาเกี่ยวกับไต ในทางตรงกันข้าม สารคอนทราสต์แบบออร์แกนิกใหม่มีความเป็นพิษต่ำกว่า เนื่องจากมีองค์ประกอบที่ปลอดภัยและเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น จึงช่วยลดความเสี่ยงและปัญหาที่อาจเกิดจากการใช้สารคอนทราสต์ใน MRI. |
การเลือกใช้สารคอนทราสต์ใน MRI ต้องพิจารณาถึงความปลอดภัยและประสิทธิภาพในการสร้างภาพ สารคอนทราสต์แบบดั้งเดิมที่ใช้แกโดลิเนียม (GBCA) แม้จะมีคุณสมบัติในการสร้างภาพที่ดี แต่มีความเสี่ยงทางด้านความเป็นพิษ เช่น การสะสมของแกโดลิเนียมในอวัยวะต่าง ๆ ซึ่งอาจทำให้เกิดปัญหาสุขภาพได้
การใช้สารคอนทราสต์แบบออร์แกนิกซึ่งมีความเป็นพิษต่ำกว่าช่วยลดความเสี่ยงดังกล่าว เพราะสารคอนทราสต์ออร์แกนิกมักมีความปลอดภัยต่อร่างกายมากกว่า โดยไม่มีการสะสมในร่างกายหรือสร้างปัญหาต่อสุขภาพในระยะยาว นอกจากนี้ สารคอนทราสต์แบบออร์แกนิกยังสามารถให้ผลลัพธ์ที่แม่นยำในการสร้างภาพ MRI ได้ด้วย ทำให้เป็นทางเลือกที่ดีกว่าในแง่ของความปลอดภัยและประสิทธิภาพในการตรวจวินิจฉัย. |
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
2 |
คุณสมบัติใดของเดนไดเมอร์ที่ทำให้พวกมันเหมาะสมเป็นโครงสำหรับสารคอนทราสต์แบบออร์แกนิก
|
โครงสร้างโมเลกุลขนาดใหญ่ที่กระจายตัวเดี่ยวและมีการกำหนดไว้อย่างดี |
|
โครงสร้างโมเลกุลขนาดใหญ่ที่กระจายตัวเดี่ยวและมีการกำหนดไว้อย่างดี**: เดนไดเมอร์มีโครงสร้างโมเลกุลขนาดใหญ่ที่สามารถกระจายตัวได้ดีในสารละลาย ซึ่งช่วยให้สารคอนทราสต์มีการกระจายตัวที่สม่ำเสมอในร่างกาย ทำให้ภาพที่ได้มีความคมชัดและละเอียดสูงขึ้น นอกจากนี้ การกำหนดที่ดีของโครงสร้างโมเลกุลยังช่วยให้สามารถปรับแต่งสารคอนทราสต์ได้ง่ายและมีประสิทธิภาพในการสร้างภาพที่ต้องการ |
ทฤษฎีหลักคิดเกี่ยวกับการเลือกใช้เดนไดเมอร์เป็นโครงสร้างสำหรับสารคอนทราสต์ใน MRI มุ่งเน้นไปที่คุณสมบัติของโครงสร้างโมเลกุลที่สามารถกระจายตัวได้ดีและมีการกำหนดที่ชัดเจน โครงสร้างนี้ช่วยให้สารคอนทราสต์มีการกระจายตัวที่สม่ำเสมอและมีประสิทธิภาพสูงในการสร้างภาพที่คมชัด ซึ่งสำคัญสำหรับการตรวจสอบทางการแพทย์ที่ต้องการความละเอียดสูงในการมองเห็นเนื้อเยื่อหรือโครงสร้างภายในร่างกาย |
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
3 |
ไนตรอกไซด์ที่ใช้กันทั่วไปในบริบทของสารทึบรังสี MRI คืออะไร
|
การเพิ่มความเข้มของสัญญาณโดยการลดระยะเวลาการผ่อนคลาย T1 ให้สั้นลง |
|
การเพิ่มความเข้มของสัญญาณใน MRI เกิดจากการลดระยะเวลาการผ่อนคลาย T1 ซึ่งทำให้สัญญาณจากเนื้อเยื่อที่มีสารทึบรังสีเพิ่มขึ้น การลด T1 relaxation time ทำให้การฟื้นตัวของสัญญาณหลังจากการกระตุ้นเกิดขึ้นได้เร็วขึ้น ส่งผลให้ภาพที่ได้มีความเข้มและความชัดเจนมากขึ้น นั่นคือเหตุผลที่สารทึบรังสี MRI ถูกออกแบบมาเพื่อปรับเปลี่ยนค่า T1 เพื่อเพิ่มความคมชัดของภาพ. |
ทฤษฎีหลักคิดเกี่ยวกับการเพิ่มความเข้มของสัญญาณ MRI ผ่านการลดระยะเวลาการผ่อนคลาย T1 มีดังนี้:
1. **พื้นฐานของ MRI**: MRI (Magnetic Resonance Imaging) ใช้สนามแม่เหล็กแรงสูงและคลื่นวิทยุในการสร้างภาพภายในร่างกาย โดยอาศัยคุณสมบัติของนิวเคลียสในเนื้อเยื่อที่มีคุณสมบัติแม่เหล็ก
2. **การผ่อนคลาย T1**: หลังจากการกระตุ้นด้วยคลื่นวิทยุ, นิวเคลียสจะกลับสู่สถานะพื้นฐานตามธรรมชาติ ซึ่งกระบวนการนี้เรียกว่า T1 relaxation หรือ longitudinal relaxation. ระยะเวลาที่ใช้ในการกลับสู่สถานะพื้นฐานนี้คือ T1 time.
3. **ผลของการเปลี่ยนแปลง T1**: การลดระยะเวลา T1 ทำให้สัญญาณที่เกิดขึ้นจากการผ่อนคลายมีความเข้มข้นมากขึ้นในระยะเวลาอันสั้น, ซึ่งช่วยเพิ่มความชัดเจนของภาพ. สารทึบรังสี (contrast agents) ที่มีคุณสมบัติในการลด T1 relaxation time จะทำให้ภาพ MRI มีความคมชัดและละเอียดมากขึ้น.
4. **การออกแบบสารทึบรังสี**: สารทึบรังสี MRI เช่นสารที่มีลักษณะของไอออนโลหะหนักหรือโมเลกุลที่มีคุณสมบัติในการเปลี่ยนแปลง T1 จะถูกเลือกเพื่อใช้ในการตรวจวินิจฉัยเพื่อเพิ่มความชัดเจนของภาพในพื้นที่ที่ต้องการการเน้นเฉพาะ.
การใช้สารทึบรังสีที่มีความสามารถในการลด T1 relaxation time ช่วยให้ MRI สามารถสร้างภาพที่มีความละเอียดสูงและข้อมูลที่ชัดเจนมากขึ้น, ซึ่งเป็นการสนับสนุนการวินิจฉัยและการศึกษาทางการแพทย์. |
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
4 |
เดนดไรเมอร์ประเภทใดที่สามารถทำงานได้อย่างสมบูรณ์กับอนุมูล TEMPO และศึกษาสำหรับสารทึบรังสี MRI
|
PAMAM เดนไดรเมอร์ |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
5 |
ไนตรอกไซด์เผชิญกับความท้าทายอะไรบ้างที่จำกัดการใช้อย่างแพร่หลายในฐานะสารทึบแสงของ MRI
|
ความเป็นพิษสูงเมื่อเทียบกับ GBCAs |
|
เดา |
เดา |
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
6 |
สารคอนทราสต์ที่ใช้เดนไดเมอร์ประกอบด้วย 48 เรดิคัล TEMPO โดยแต่ละเรดิคัลมีส่วนช่วย 0.14 mM ⁻ ¹ s ⁻ ¹ เพื่อ ความ ผ่อนคลาย ความผ่อนคลาย โดยรวมของสารคอนทราสต์ที่ใช้เดนดไรเมอร์นี้คืออะไร ?
|
7.1 มิลลิโมลาร์ ⁻ ¹ วินาที ⁻ ¹ |
|
เดา |
เดา |
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
7 |
หากเดนไดเมอร์รุ่นที่สี่ที่มีอนุมูล PROXYL 32 ตัวมี ค่าความผ่อนคลาย ที่ 5 mM ⁻ ¹ s ⁻ ¹ ค่า ความผ่อนคลาย ต่ออนุมูล PROXYL เป็น เท่าใด
|
0.20 มิลลิโมลาร์ ⁻ ¹ วินาที ⁻ ¹ |
|
เดา |
เดา |
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
8 |
สารทึบรังสีที่ใช้ MRI ที่ใช้เดนไดเมอร์จะปลดปล่อยความรุนแรงของมันที่อัตรา 0.5 มิลลิโมลาร์/วัน หากความเข้มข้นเริ่มต้นของอนุมูลคือ 10 mM จะใช้เวลากี่วันเพื่อให้ความเข้มข้นลดลงเหลือ 2 mM
|
16 วัน |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
9 |
หาก ความผ่อนคลาย ของเดนดริเมอร์ G1-Tyr-PROXYL คือ 2.9 mM ⁻ ¹ s ⁻ ¹ และค่าความผ่อนคลายของ Gd-DTPA คือ 3.2 mM ⁻ ¹ s ⁻ ¹ อะไรคือเปอร์เซ็นต์ของ ความผ่อนคลาย ระหว่างสารทั้งสอง?
|
12.8% |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
10 |
โครงเดนไดเมอร์ช่วยเพิ่มความสามารถในการละลายน้ำโดยการติดโซ่ PEG หากเดนไดเมอร์ดั้งเดิมมีความสามารถในการละลายอยู่ที่ 5 กรัม/ลิตร และการติด PEG จะทำให้ความสามารถในการละลายเพิ่มขึ้น 60% ความสามารถในการละลายใหม่ของเดนไดเมอร์จะเป็นเท่าใด
|
7 ก./ล |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
11 |
เหตุผลหลักในการใช้ไดนามิกแอมพลิฟายเออร์แฟกเตอร์ (DAF) ในการวิเคราะห์สะพานโครงเหล็กคืออะไร
|
เพื่อลดต้นทุนการก่อสร้าง |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
12 |
วิธีใดที่แต่ก่อนใช้ในการคำนวณ DAF สำหรับสะพานโครงเหล็ก และเหตุใดจึงถือว่าอนุรักษ์นิยม
|
โมเดลอิสระระดับเดียวเนื่องจากถือว่า DAF คงที่ |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
13 |
อัตราส่วนการหน่วงที่ใช้กันทั่วไปในการคำนวณ DAF ทั่วไปสำหรับสะพานโครงเหล็กคือเท่าใด
|
3% |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
14 |
ในบริบทของการศึกษานี้ สมการเชิงประจักษ์ของ DAF ขึ้นอยู่กับอะไรเป็นหลัก
|
โมเมนต์การดัดงอสูงสุด |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
15 |
การรับน้ำหนักประเภทใดที่ได้รับการพิจารณาในการวิเคราะห์การพังทลายแบบก้าวหน้าของสะพานโครงเหล็ก
|
โหลดหลักและโหลดรอง |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
16 |
ชิ้นส่วนในสะพานโครงเหล็กแตกหักและทำให้เกิดความเครียดไดนามิกสูงสุด 450 MPa หากความเค้นครากของชิ้นส่วนคือ 315 MPa ค่าปัจจัยการขยายเสียงแบบไดนามิก (DAF) จะขึ้นอยู่กับความเครียดจะเป็นเท่าใด
|
1.75 |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
17 |
หากความเค้นสถิตสูงสุดในชิ้นส่วนสะพานหลังจากการแตกหักคือ 280 MPa และความเครียดแบบไดนามิกที่สอดคล้องกันคือ 392 MPa แล้ว Dynamic Amplification Factor (DAF) คืออะไร
|
1.20 |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
18 |
ส่วนประกอบของสะพานมีความเค้นครากที่ 250 MPa ในระหว่างเหตุการณ์แบบไดนามิก ความเครียดสูงสุดถึง 375 MPa อัตราส่วนความเครียด (𝜎 𝑑𝑦𝑛𝑎𝑚𝑖𝑐 / 𝜎 𝑦𝑖𝑒𝑙𝑑) คืออะไร
|
1.7 |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
19 |
หากโมดูลัสของ Young ของวัสดุขดลวดคือ 200 GPa และความเค้นที่ใช้คือ 50 MPa ความเครียดที่ขดลวดประสบจะเป็นเท่าใด?
|
0.0025 |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|
20 |
คุณสมบัติทางกลที่ช่วยให้มั่นใจว่าขดลวดยังคงมีความยืดหยุ่นและมั่นคงในหลอดเลือดคืออะไร?
|
ความยืดหยุ่น |
|
|
|
7 |
-.50
-.25
+.25
เต็ม
0
-35%
+30%
+35%
|